1. ອາຟຣິກາມີ 40% ຂອງທ່າແຮງພະລັງງານແສງຕາເວັນຂອງໂລກ
ອາຟຣິກາມັກຈະເອີ້ນວ່າ "ອາຟຣິກາຮ້ອນ".ທະວີບທັງໝົດແລ່ນຜ່ານເສັ້ນສູນສູດ.ບໍ່ລວມເອົາພື້ນທີ່ສະພາບອາກາດໃນປ່າຝົນໃນໄລຍະຍາວ (ປ່າ Guinea ໃນອາຟຣິກາຕາເວັນຕົກແລະສ່ວນໃຫຍ່ຂອງອ່າງຄອງໂກ), ທະເລຊາຍແລະພື້ນທີ່ savannah ທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ.ໃນເຂດເມຄ, ມີຫຼາຍມື້ທີ່ມີບ່ອນມີແດດແລະເວລາຂອງແສງແດດແມ່ນຍາວຫຼາຍ.
ໃນບັນດາພວກເຂົາ, ພາກພື້ນ Sahara ຕາເວັນອອກໃນພາກຕາເວັນອອກສຽງເຫນືອຂອງອາຟຣິກາແມ່ນມີຊື່ສຽງສໍາລັບການບັນທຶກແສງແດດຂອງໂລກ.ພາກພື້ນໄດ້ປະສົບກັບໄລຍະເວລາສະເລ່ຍປະຈໍາປີທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງແສງແດດ, ມີປະມານ 4,300 ຊົ່ວໂມງຂອງແສງແດດຕໍ່ປີ, ເທົ່າກັບ 97% ຂອງໄລຍະເວລາຂອງແສງແດດທັງຫມົດ.ນອກຈາກນັ້ນ, ພາກພື້ນນີ້ຍັງມີຄ່າສະເລ່ຍປະຈໍາປີສູງສຸດຂອງລັງສີແສງຕາເວັນ (ມູນຄ່າສູງສຸດທີ່ບັນທຶກໄວ້ເກີນ 220 kcal / cm²).
ເສັ້ນຂະໜານຕໍ່າແມ່ນປະໂຫຍດອີກອັນໜຶ່ງສໍາລັບການພັດທະນາພະລັງງານແສງຕາເວັນໃນທະວີບອາຟຣິກາ: ສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວແມ່ນຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດຮ້ອນ, ບ່ອນທີ່ຄວາມເຂັ້ມຂຸ້ນຂອງແສງຕາເວັນມີຄວາມເຂັ້ມຂຸ້ນສູງຫຼາຍ.ໃນພາກເຫນືອ, ພາກໃຕ້, ແລະຕາເວັນອອກຂອງອາຟຣິກາ, ມີພື້ນທີ່ແຫ້ງແລ້ງຫຼາຍແລະເຄິ່ງແຫ້ງແລ້ງທີ່ມີແສງແດດຫຼາຍ, ແລະປະມານສອງສ່ວນຫ້າຂອງທະວີບແມ່ນທະເລຊາຍ, ດັ່ງນັ້ນສະພາບອາກາດບ່ອນມີແດດເກືອບສະເຫມີ.
ການປະສົມປະສານຂອງປັດໃຈພູມສາດແລະສະພາບອາກາດເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່າອາຟຣິກາມີທ່າແຮງດ້ານພະລັງງານແສງຕາເວັນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.ໄລຍະເວລາຂອງແສງສະຫວ່າງດັ່ງກ່າວເປັນເວລາດົນນານເຮັດໃຫ້ທະວີບນີ້ທີ່ບໍ່ມີໂຄງສ້າງພື້ນຖານຂອງຕາຂ່າຍໄຟຟ້າຂະຫນາດໃຫຍ່ສາມາດນໍາໃຊ້ໄຟຟ້າໄດ້.
ເມື່ອບັນດາຜູ້ນຳ ແລະ ບັນດານັກເຈລະຈາກ່ຽວກັບດິນຟ້າອາກາດໄດ້ພົບປະກັນຢູ່ COP26 ໃນຕົ້ນເດືອນພະຈິກປີນີ້, ບັນຫາພະລັງງານທົດແທນຢູ່ອາຟຼິກາໄດ້ກາຍເປັນຫົວຂໍ້ໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນ.ແທ້ຈິງແລ້ວ, ດັ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມາຂ້າງເທິງ, ອາຟຣິກາແມ່ນອຸດົມສົມບູນໃນຊັບພະຍາກອນພະລັງງານແສງຕາເວັນ.ຫຼາຍກວ່າ 85% ຂອງທະວີບໄດ້ຮັບ 2,000 kWh/(㎡year).ການສະຫງວນພະລັງງານແສງຕາເວັນທາງທິດສະດີຄາດວ່າຈະມີ 60 ລ້ານ TWh ຕໍ່ປີ, ກວມເອົາທັງຫມົດຂອງໂລກເກືອບ 40%, ແຕ່ການຜະລິດພະລັງງານ photovoltaic ຂອງພາກພື້ນກວມເອົາພຽງແຕ່ 1% ຂອງທັງຫມົດຂອງໂລກ.
ດັ່ງນັ້ນ, ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເສຍຊັບພະຍາກອນພະລັງງານແສງຕາເວັນຂອງອາຟຣິກາໃນທາງນີ້, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ຈະດຶງດູດການລົງທຶນຈາກພາຍນອກ.ໃນປັດຈຸບັນ, ກອງທຶນເອກະຊົນແລະສາທາລະນະຫຼາຍຕື້ທຶນພ້ອມທີ່ຈະລົງທຶນໃນໂຄງການພະລັງງານແສງຕາເວັນແລະພະລັງງານທົດແທນອື່ນໆໃນອາຟຣິກາ.ລັດຖະບານອາຟຣິກາຄວນພະຍາຍາມສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອລົບລ້າງອຸປະສັກບາງຢ່າງ, ເຊິ່ງສາມາດສະຫຼຸບໄດ້ເປັນລາຄາໄຟຟ້າ, ນະໂຍບາຍແລະເງິນສະກຸນເງິນ.
2. ອຸປະສັກຕໍ່ການພັດທະນາຂອງ photovoltaics ໃນອາຟຣິກາ
①ລາຄາສູງ
ບໍລິສັດອາຟຣິກາຮັບຜິດຊອບຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໄຟຟ້າສູງທີ່ສຸດໃນໂລກ.ນັບຕັ້ງແຕ່ສັນຍາປາຣີໄດ້ລົງນາມເມື່ອ 6 ປີກ່ອນ, ທະວີບອາຟຣິກາແມ່ນເຂດດຽວທີ່ອັດຕາສ່ວນຂອງພະລັງງານທົດແທນໃນການປະສົມປະສານພະລັງງານໄດ້ຢຸດເຊົາ.ອີງຕາມອົງການພະລັງງານສາກົນ (IEA), ສ່ວນແບ່ງຂອງພະລັງງານໄຟຟ້ານ້ໍາຕົກ, ແສງຕາເວັນແລະພະລັງງານລົມໃນການຜະລິດໄຟຟ້າຂອງທະວີບແມ່ນຍັງຫນ້ອຍກວ່າ 20%.ດ້ວຍເຫດນີ້, ສິ່ງນີ້ໄດ້ເຮັດໃຫ້ອາຟຣິກາຕ້ອງເພິ່ງພາອາໄສແຫຼ່ງພະລັງງານຟອດຊິວໂທສຫຼາຍຂື້ນ ເຊັ່ນ: ຖ່ານຫີນ, ແກັສທຳມະຊາດ ແລະ ກາຊວນ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການໄຟຟ້າທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງໄວວາ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລາຄາຂອງນໍ້າມັນເຊື້ອໄຟເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ດົນມານີ້ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນສອງເທົ່າຫຼືແມ້ກະທັ້ງສາມເທົ່າ, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຫຍຸ້ງຍາກດ້ານພະລັງງານໃນອາຟຣິກາ.
ເພື່ອປະຕິເສດທ່າອ່ຽງການພັດທະນາທີ່ບໍ່ໝັ້ນຄົງນີ້, ເປົ້າໝາຍຂອງອາຟຣິກາຄວນຈະເພີ່ມການລົງທຶນຕໍ່ປີຂອງຕົນສາມເທົ່າໃນດ້ານພະລັງງານກາກບອນຕ່ຳໃຫ້ເປັນລະດັບຢ່າງໜ້ອຍ 60 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດຕໍ່ປີ.ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງການລົງທຶນເຫຼົ່ານີ້ຈະຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອສະຫນອງທຶນໃຫ້ແກ່ໂຄງການພະລັງງານແສງຕາເວັນຂະຫນາດໃຫຍ່.ແຕ່ຍັງມີຄວາມສຳຄັນໃນການລົງທຶນໃນການນຳໃຊ້ພະລັງງານແສງຕາເວັນ ແລະ ການເກັບມ້ຽນໃຫ້ພາກເອກະຊົນໄວຂຶ້ນ.ລັດຖະບານອາຟຣິກາຄວນຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການແລະບົດຮຽນຂອງອາຟຣິກາໃຕ້ແລະອີຢິບເພື່ອເຮັດໃຫ້ມັນງ່າຍຂຶ້ນສໍາລັບບໍລິສັດທີ່ຈະລົງທຶນໃນການຜະລິດພະລັງງານແສງຕາເວັນຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງຕົນເອງ.
② ການຂັດຂວາງນະໂຍບາຍ
ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ຍົກເວັ້ນ Kenya, ໄນຈີເລຍ, ອີຢິບ, ອາຟຣິກາໃຕ້, ແລະອື່ນໆ, ຜູ້ໃຊ້ພະລັງງານໃນປະເທດອາຟຣິກາສ່ວນໃຫຍ່ຖືກຫ້າມຢ່າງຖືກກົດຫມາຍໃນການຊື້ພະລັງງານແສງຕາເວັນຈາກຜູ້ສະຫນອງເອກະຊົນໃນກໍລະນີຂ້າງເທິງ.ສໍາລັບປະເທດອາຟຣິກາສ່ວນໃຫຍ່, ທາງເລືອກດຽວສໍາລັບການລົງທຶນແສງຕາເວັນກັບຜູ້ຮັບເຫມົາເອກະຊົນແມ່ນການເຊັນສັນຍາເຊົ່າຫຼືສັນຍາເຊົ່າຂອງຕົນເອງ.ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ດັ່ງທີ່ພວກເຮົາຮູ້, ສັນຍາປະເພດນີ້ທີ່ຜູ້ໃຊ້ຈ່າຍສໍາລັບອຸປະກອນບໍ່ແມ່ນຍຸດທະສາດທີ່ດີທີ່ສຸດເມື່ອທຽບກັບສັນຍາທີ່ໃຊ້ທົ່ວໄປທີ່ສຸດໃນໂລກທີ່ລູກຄ້າຈ່າຍສໍາລັບການສະຫນອງພະລັງງານ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ອຸປະສັກທາງດ້ານນະໂຍບາຍທີສອງທີ່ຂັດຂວາງການລົງທຶນແສງຕາເວັນໃນອາຟຣິກາແມ່ນການຂາດການວັດແທກສຸດທິ.ມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນຂອງອາຟຣິກາໃຕ້, ອີຢິບແລະປະເທດອື່ນໆ, ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ສໍາລັບຜູ້ໃຊ້ພະລັງງານໃນອາຟຣິກາທີ່ຈະສ້າງລາຍໄດ້ຈາກໄຟຟ້າເກີນດຸນ.ໃນພື້ນທີ່ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງໂລກ, ຜູ້ໃຊ້ພະລັງງານສາມາດຜະລິດໄຟຟ້າໄດ້ໂດຍອີງໃສ່ສັນຍາການວັດແທກສຸດທິທີ່ໄດ້ເຊັນກັບບໍລິສັດຈໍາຫນ່າຍພະລັງງານທ້ອງຖິ່ນ.ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າໃນໄລຍະທີ່ກໍາລັງການຜະລິດໄຟຟ້າຂອງໂຮງງານໄຟຟ້າທີ່ຖືກກັກຂັງເກີນຄວາມຕ້ອງການ, ເຊັ່ນ: ໃນໄລຍະການບໍາລຸງຮັກສາຫຼືວັນພັກ, ຜູ້ໃຊ້ພະລັງງານສາມາດ "ຂາຍ" ພະລັງງານເກີນໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດໄຟຟ້າທ້ອງຖິ່ນ.ການຂາດການວັດແທກສຸດທິຫມາຍຄວາມວ່າຜູ້ໃຊ້ພະລັງງານຕ້ອງຈ່າຍຄ່າພະລັງງານແສງຕາເວັນທີ່ບໍ່ໄດ້ໃຊ້ທັງຫມົດ, ເຊິ່ງຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນການລົງທຶນຂອງແສງຕາເວັນ.
ອຸປະສັກທີສາມຂອງການລົງທຶນແສງຕາເວັນແມ່ນເງິນອຸດຫນູນຂອງລັດຖະບານສໍາລັບລາຄາກາຊວນ.ເຖິງແມ່ນວ່າປະກົດການນີ້ແມ່ນຫນ້ອຍກວ່າແຕ່ກ່ອນ, ມັນຍັງສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ການລົງທຶນພະລັງງານແສງຕາເວັນຢູ່ຕ່າງປະເທດ.ຕົວຢ່າງ, ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຂອງກາຊວນໃນປະເທດເອຢິບແລະໄນຈີເລຍແມ່ນ US $ 0.5-0.6 ຕໍ່ລິດ, ເຊິ່ງແມ່ນປະມານເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງລາຄາໃນສະຫະລັດແລະຈີນ, ແລະຫນ້ອຍກວ່າຫນຶ່ງສ່ວນສາມຂອງລາຄາໃນເອີຣົບ.ດັ່ງນັ້ນ, ພຽງແຕ່ໂດຍການຍົກເລີກການອຸດຫນູນນໍ້າມັນເຊື້ອໄຟຟອດຊິວທໍາເທົ່ານັ້ນ, ລັດຖະບານສາມາດຮັບປະກັນວ່າໂຄງການແສງຕາເວັນມີການແຂ່ງຂັນຢ່າງເຕັມທີ່.ອັນນີ້ແມ່ນບັນຫາເສດຖະກິດຂອງປະເທດ.ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກແລະກຸ່ມຄົນດ້ອຍໂອກາດໃນປະຊາກອນອາດຈະມີຜົນກະທົບຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.
③ບັນຫາເງິນຕາ
ສຸດທ້າຍ, ເງິນຕາຍັງເປັນບັນຫາໃຫຍ່.ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນເວລາທີ່ປະເທດອາຟຣິກາຈໍາເປັນຕ້ອງດຶງດູດການລົງທຶນຈາກຕ່າງປະເທດຫຼາຍຕື້ໂດລາ, ບັນຫາເງິນຕາບໍ່ສາມາດຖືກລະເລີຍ.ນັກລົງທຶນຕ່າງປະເທດ ແລະຜູ້ຮັບເງິນໂດຍທົ່ວໄປແມ່ນບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະສ່ຽງເງິນຕາ (ບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະໃຊ້ເງິນຕາທ້ອງຖິ່ນ).ໃນບາງຕະຫຼາດເງິນຕາເຊັ່ນໄນຈີເລຍ, ໂມຊໍາບິກ, ແລະຊິມບັບເວ, ການເຂົ້າເຖິງເງິນໂດລາສະຫະລັດຈະຖືກຈໍາກັດສູງ.ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ນີ້ implicitly ຫ້າມການລົງທຶນຕ່າງປະເທດ.ສະນັ້ນ, ຕະຫຼາດເງິນຕາຂອງສະພາບຄ່ອງ ແລະ ນະໂຍບາຍແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດທີ່ໝັ້ນຄົງ ແລະ ໂປ່ງໃສແມ່ນຈຳເປັນສຳລັບບັນດາປະເທດທີ່ຕ້ອງການດຶງດູດນັກລົງທຶນແສງຕາເວັນ.
3. ອະນາຄົດຂອງພະລັງງານທົດແທນໃນອາຟຣິກາ
ອີງຕາມການສຶກສາຂອງກອງທຶນການເງິນສາກົນ, ປະຊາກອນຂອງອາຟຣິກາຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 1 ຕື້ໃນປີ 2018 ເປັນຫຼາຍກວ່າ 2 ຕື້ໃນປີ 2050. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຄວາມຕ້ອງການໄຟຟ້າຍັງຈະເພີ່ມຂຶ້ນ 3% ທຸກໆປີ.ແຕ່ໃນປັດຈຸບັນ, ແຫຼ່ງພະລັງງານຕົ້ນຕໍໃນອາຟຣິກາ - ຖ່ານຫີນ, ນ້ໍາມັນແລະຊີວະມວນພື້ນເມືອງ (ໄມ້, ຖ່ານແລະຝຸ່ນແຫ້ງ), ຈະເປັນອັນຕະລາຍຮ້າຍແຮງຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມແລະສຸຂະພາບ.
ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ດ້ວຍຄວາມກ້າວຫນ້າຂອງເຕັກໂນໂລຢີພະລັງງານທົດແທນ, ສະຖານະການທາງພູມສາດຂອງທະວີບອາຟຣິກາເອງ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນການຫຼຸດລົງຂອງຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ, ທັງຫມົດສະຫນອງໂອກາດອັນໃຫຍ່ຫຼວງສໍາລັບການພັດທະນາພະລັງງານທົດແທນໃນອາຟຣິກາໃນອະນາຄົດ.
ຮູບຂ້າງລຸ່ມນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງການປ່ຽນແປງຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຂອງຮູບແບບຕ່າງໆຂອງພະລັງງານທົດແທນ.ການປ່ຽນແປງທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດແມ່ນການຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຂອງຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນພະລັງງານ photovoltaic ແສງຕາເວັນ, ເຊິ່ງຫຼຸດລົງ 77% ຈາກ 2010 ຫາ 2018. ການຊັກຊ້າໃນການປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການຊື້ຂອງພະລັງງານແສງຕາເວັນແມ່ນພະລັງງານລົມໃນຝັ່ງແລະນອກຝັ່ງທະເລ, ເຊິ່ງໄດ້ປະສົບກັບການຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍແຕ່ບໍ່ໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ.
ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຖິງວ່າຈະມີການແຂ່ງຂັນດ້ານຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຂອງພະລັງງານລົມແລະແສງຕາເວັນເພີ່ມຂຶ້ນ, ການໃຊ້ພະລັງງານທົດແທນໃນອາຟຣິກາຍັງຊ້າກວ່າປະເທດອື່ນໆຂອງໂລກ: ໃນປີ 2018, ພະລັງງານແສງຕາເວັນແລະພະລັງງານລົມຮ່ວມກັນກວມເອົາ 3% ຂອງການຜະລິດໄຟຟ້າໃນອາຟຣິກາ, ໃນຂະນະທີ່ ສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງໂລກແມ່ນ 7%.
ເຫັນໄດ້ວ່າ: ເຖິງວ່າມີພື້ນທີ່ຫຼາຍສຳລັບການພັດທະນາພະລັງງານທົດແທນໃນອາຟຣິກາ, ລວມທັງແສງໄຟຟ້າ, ເນື່ອງຈາກລາຄາໄຟຟ້າທີ່ສູງ, ອຸປະສັກທາງດ້ານນະໂຍບາຍ, ບັນຫາເງິນຕາ ແລະ ເຫດຜົນອື່ນໆ, ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການລົງທຶນກໍ່ເກີດຂຶ້ນ, ແລະ ການພັດທະນາຂອງມັນໄດ້ມີຢູ່. ຂັ້ນຕອນໃນລະດັບຕ່ໍາ.
ໃນອະນາຄົດ, ບໍ່ພຽງແຕ່ພະລັງງານແສງຕາເວັນ, ແຕ່ໃນຂະບວນການພັດທະນາພະລັງງານທົດແທນອື່ນໆ, ຖ້າບັນຫາເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂ, ອາຟຣິກາຈະຢູ່ໃນວົງຈອນອັນໂຫດຮ້າຍຂອງ "ພຽງແຕ່ໃຊ້ພະລັງງານຟອດຊິວທໍາລາຄາແພງແລະຕົກຢູ່ໃນຄວາມທຸກຍາກ".
ເວລາປະກາດ: 24-11-2021